ΚΕΡΑΣΟΒΟ :
Λαδάς Γρηγόριος, Α.Μ. 1.183.
Από την αρχή του αγώνα για την απελευθέρωση από τους Αγαρηνούς, υπηρέτησε υπό τις οδηγίες του Δημήτρη Μακρή, με το βαθμό της Χιλιαρχίας και μαζί του παραβρέθηκε σε εκστρατείες, πολιορκίες και μάχες, στις οποίες παραβρέθηκε και το σώμα του Μακρή, ήτοι στο Βραχώρι, το Ζαπάντι, τον Καρβασαρά, το Μακρυνόρος, το Κομπότι, στου Πέτα, την Άρτα, τη Πλάκα κ.λπ., στο Κεφαλόβρυσο, τη Βασιλική και τις τρεις πολιορκίες του Μεσολογγίου 1822, 1823 και 1825 – 1826.
Με το βαθμό του Χιλίαρχου, ο Γρηγόρης Λαδάς έπεσε ενδόξως στον κάμπο του Μεσολογγίου, μαχόμενος ηρωικά κατά τη δραματική νύχτα της εξόδου της φρουράς τον Απρίλιο του 1826, μαζί με πολλούς συντρόφους του, στη θέση ‘’Καρβούνη Ελιές’’.
Ο Γρηγόρης Λαδάς, όχι μόνο υπηρέτησε στρατιωτικά την πατρίδα ‘’μετά ζέοντος πατριωτισμού’’, αλλά σαν ένας από τους πιο εύπορους του Ζυγού, έδωσε πολλές φορές, κατά τις εκάστοτε ανάγκες της πατρίδας, αρκετές χρηματικές συνδρομές των οποίων τα επίσημα αποδεικτικά των τότε διοικήσεων απωλέσθησαν με τη ζωή του.
Η Επιτροπή Εκδουλεύσεων και Θυσιών τον κατέταξε στην Έβδομη Τάξη των Αξιωματικών ( Ανθυπολοχαγό ).
Η σύζυγος του Γρηγόρη Τρισεύγενη, κατά την δραματική νύχτα της εξόδου πιάστηκε αιχμάλωτη και ύστερα από επτά χρόνια, αφέθηκε ελεύθερη να επιστρέψει.
Τέσσερα παιδιά του Γρηγόρη και της Τρισεύγενης, πιάστηκαν επίσης απ’ τον εχθρό την ίδια νύχτα της εξόδου, κι ενώ η μάνα τους έστω κι αργά γύρισε στο σπιτικό της, τα τέσσερα παιδιά χάθηκαν, χωρίς να δώσουν ποτέ σημάδι ζωής.
Έτσι από τους έξι νοματαίους της οικογένειας, απόμεινε μόνο η Τρισεύγενη για να κλαίει τη μοίρα της και να θυμάται τι είχε και τι έχασε.
Αργότερα οι απόγονοι των Λαδαίων άλλαξαν το όνομά τους σε Χατζής και κατέβηκαν πιο χαμηλά στα Κερασοβίτικα καλύβια όπου και διαμένουν μέχρι και σήμερα.
Στη φωτογραφία (αλμπουμίνα) εικονίζεται ο νεκρός Δημήτριος (Μητράτζος) Χατζής
με τη φουστανέλα του, το φέσι και
τα τσαρούχια του.
Στα πόδια του έχουν εναποθέσει οι γυναίκες μυριστικά, μήλα, ρόδια, καρύδια και μύγδαλα, μελετώντας κάθε φορά ξεχωριστά η καθεμία το όνομα εκείνου στον οποίο στέλνει τα χαιρετίσματα με αυτά.
Το ίδιο τελετουργικό ακολουθούνταν και σε όλους τους αγωνιστές που έπεφταν νεκροί κατά τον αγώνα του 1821 (Μεσολογγιάδα).
Παρατηρούμε επίσης ότι το κάλυμμα του φέρετρου που κρατάει κάποιος στα δεξιά φέρει εκτός από το σταυρό, ζωγραφισμένα πρόσωπα και σχήματα.
πηγή : https://www.facebook.com/aakarepis?ref=ts&fref=ts Ανδρέας Ακαρέπης
Λαδάς Γρηγόριος, Α.Μ. 1.183.
Από την αρχή του αγώνα για την απελευθέρωση από τους Αγαρηνούς, υπηρέτησε υπό τις οδηγίες του Δημήτρη Μακρή, με το βαθμό της Χιλιαρχίας και μαζί του παραβρέθηκε σε εκστρατείες, πολιορκίες και μάχες, στις οποίες παραβρέθηκε και το σώμα του Μακρή, ήτοι στο Βραχώρι, το Ζαπάντι, τον Καρβασαρά, το Μακρυνόρος, το Κομπότι, στου Πέτα, την Άρτα, τη Πλάκα κ.λπ., στο Κεφαλόβρυσο, τη Βασιλική και τις τρεις πολιορκίες του Μεσολογγίου 1822, 1823 και 1825 – 1826.
Με το βαθμό του Χιλίαρχου, ο Γρηγόρης Λαδάς έπεσε ενδόξως στον κάμπο του Μεσολογγίου, μαχόμενος ηρωικά κατά τη δραματική νύχτα της εξόδου της φρουράς τον Απρίλιο του 1826, μαζί με πολλούς συντρόφους του, στη θέση ‘’Καρβούνη Ελιές’’.
Ο Γρηγόρης Λαδάς, όχι μόνο υπηρέτησε στρατιωτικά την πατρίδα ‘’μετά ζέοντος πατριωτισμού’’, αλλά σαν ένας από τους πιο εύπορους του Ζυγού, έδωσε πολλές φορές, κατά τις εκάστοτε ανάγκες της πατρίδας, αρκετές χρηματικές συνδρομές των οποίων τα επίσημα αποδεικτικά των τότε διοικήσεων απωλέσθησαν με τη ζωή του.
Η Επιτροπή Εκδουλεύσεων και Θυσιών τον κατέταξε στην Έβδομη Τάξη των Αξιωματικών ( Ανθυπολοχαγό ).
Η σύζυγος του Γρηγόρη Τρισεύγενη, κατά την δραματική νύχτα της εξόδου πιάστηκε αιχμάλωτη και ύστερα από επτά χρόνια, αφέθηκε ελεύθερη να επιστρέψει.
Τέσσερα παιδιά του Γρηγόρη και της Τρισεύγενης, πιάστηκαν επίσης απ’ τον εχθρό την ίδια νύχτα της εξόδου, κι ενώ η μάνα τους έστω κι αργά γύρισε στο σπιτικό της, τα τέσσερα παιδιά χάθηκαν, χωρίς να δώσουν ποτέ σημάδι ζωής.
Έτσι από τους έξι νοματαίους της οικογένειας, απόμεινε μόνο η Τρισεύγενη για να κλαίει τη μοίρα της και να θυμάται τι είχε και τι έχασε.
Αργότερα οι απόγονοι των Λαδαίων άλλαξαν το όνομά τους σε Χατζής και κατέβηκαν πιο χαμηλά στα Κερασοβίτικα καλύβια όπου και διαμένουν μέχρι και σήμερα.
Στη φωτογραφία (αλμπουμίνα) εικονίζεται ο νεκρός Δημήτριος (Μητράτζος) Χατζής
Στα πόδια του έχουν εναποθέσει οι γυναίκες μυριστικά, μήλα, ρόδια, καρύδια και μύγδαλα, μελετώντας κάθε φορά ξεχωριστά η καθεμία το όνομα εκείνου στον οποίο στέλνει τα χαιρετίσματα με αυτά.
Το ίδιο τελετουργικό ακολουθούνταν και σε όλους τους αγωνιστές που έπεφταν νεκροί κατά τον αγώνα του 1821 (Μεσολογγιάδα).
Παρατηρούμε επίσης ότι το κάλυμμα του φέρετρου που κρατάει κάποιος στα δεξιά φέρει εκτός από το σταυρό, ζωγραφισμένα πρόσωπα και σχήματα.
πηγή : https://www.facebook.com/aakarepis?ref=ts&fref=ts Ανδρέας Ακαρέπης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου