Το πανηγύρι του  Άη - Συμιού~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
" Σήμερον είναι ημέρα της Πεντηκοστής.
Το Μεσολόγγι σήμερον άγει όλως αρχαϊκήν κι επιβάλλουσαν εορτήν, πανήγυριν απ' εκείνας, αι οποίαι καταντούν αναπόσπαστοι από τον τόπον εις τον οποίον τελούνται, κι ενέχουσιν όλα τα προσόντα του τόπου, εν τω οποίω εγεννήθησαν."
 ΑΝΔΡΕΑΣ ΚΑΡΚΑΒΙΤΣΑΣ
````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````
 Κάθε χρόνο το τετραήμερο της Πεντηκοστής και του Αγίου Πνεύματος, γιορτάζεται στο Μεσολόγγι το πανηγύρι του Άη -- Συμιού, άρρηκτα συνδεδεμένο με το έπος της Εξόδου. Στο μοναστήρι του Άη-Συμιού ήπιαν το πρώτο νερό της λευτεριάς όσοι επέζησαν απ' την μεγάλη σφαγή.
Πανηγύρια που φημίζονται για τη θρησκευτική ή την εμπορική σημασία τους, υπάρχουν σε πολλά μέρη της πατρίδας μας.... Όμως πανηγύρι με ένα πολύ σύνθετο ιστορικό, θρησκευτικό, κοινωνικό και συμβολικό μαζί χαρακτήρα, μονάχα στο Μεσολόγγι συνηθίζεται.Εκεί κάθε χρόνο, το ξημέρωμα της μεγάλης γιορτής της Πεντηκοστής, σημαίνει και την έναρξη ενός τριημέρου, γραφικότατου λαϊκού πανηγυριού.
Το πανηγύρι πήρε το όνομά του από το μεταβυζαντινό μοναστήρι του Άη-Συμιού, που χτίστηκε το 1740 σε μια λαγκαδιά του Ζυγού, κατάφυτη, οκτώ χιλιόμετρα ανατολικά του Μεσολογγίου.
Ο εορτασμός αυτός συνηθιζόταν και στην Τουρκοκρατία.
Χαρακτηριστικό στοιχείο του εορτασμού είναι οι "αρματωμένοι", Μεσολογγίτες ντυμένοι με την παλιά λαϊκή ενδυμασία, με πολλά άρματα, χρυσοποίκιλτα δηλαδή κοσμήματα και άλλα εξαρτήματα της ανδρικής φορεσιάς.
Οι αρματωμένοι, με την απαραίτητη συνοδεία "ζυγιάς"(δυο ζουρνάδες και ένα νταούλι) σχηματίζουν από το πρωί της Πεντηκοστής παρέες με ορισμένη οργάνωση και καθιερωμένο εθιμικό τυπικό. Αφού γυρίζουν στους δρόμους του Μεσολογγίου, το απόγευμα, μαζί με έφιππους συνεορταστές, ξεκινούν από το περίβολο της εκκλησίας του Αγίου Σπυρίδωνα για το μοναστήρι, σταματώντας, για λίγο, στον κήπο των Ηρώων, όπου ψάλλεται τρισάγιο.
Στο χώρο του μοναστηριού με τα πανύψηλα πλατάνια, κάθε παρέα έχει το δικό της προκαθορισμένο από χρόνια χώρο, όπου κρεμούν τα άρματα, αφού πρώτα προσκυνήσουν και προσευχηθούν στην εκκλησία. Ακολουθεί ολονύχτιο γλέντι με "αισυμιώτικα" τραγούδια και με τοπικούς χορούς. Αργά το βράδυ της επόμενης ημέρας, που και αυτή περνά με χορούς και τραγούδια, γίνεται θεαματική επιστροφή στο Μεσολόγγι και υποδοχή των αρματωμένων από πλήθος κόσμου που τους περιμένει στην είσοδο της πόλης. Το γλέντι συνεχίζεται, με ιδιαίτερα ενδιαφέρον στοιχείο το λεγόμενο "χορό του πεθαμένου", με θέμα το θάνατο και την ανάσταση ενός αρματωμένου.
Το πανηγύρι τελειώνει μεσάνυχτα της Τρίτης προς Τετάρτη με την ευχή όλων: "Καλό Αη--Συμιό να ΄χουμε". Από την επόμενη κιόλας ημέρα αρχίζουν οι ετοιμασίες για τον γιορτασμό της επόμενης χρονιάς.

φωτογραφία,παρεαΤσικιτσάκια,3.6.2012

http://www.youtube.com/watch?v=eyp66Ra3OHo&list=PLECi0Z0AoZN7PJneN-Sn_X_zjZTeQGr16

 

 

                                                    μουσική,από τό πανηγύρι τ'ΑηΣυμιού

                                                    https://soundcloud.com/boulisxx/sets

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

                                                                ο Κήπος τών Ηρώων

ο Κήπος τών Ηρώων,ειναι η μονη,ιστορική υπαίθρια γλυπτοθήκη,εν Ελλαδι.Υπάρχουν 69 μνημεία,μεταξύ αυτών και ο Τυμβος,δημιουργήθηκε το 1838,,απο Βαυαρους αρχιτέκτονες,,τα αρχικά σχέδια,,ηταν τού Λυσσανδρου Καυταντζογλου,,πήρε τοτε αποφοιτος,,το πρώτο βραβείο,,σε διαγωνισμό,αρχιτεκτονικής,στη Βενετία,,οι Βαυαροι,εφτιαξαν με εντολη του Καποδιστρια,το μνημείο,σε μορφη,Μυκηναικού τάφου,και τυμβου Μαραθώνος,,εκεί φυλασσονται τα οστα,,των Εξοδιτών,ο Τάφος εχει βάθος,2.50/2.80 μ.

video του 2005 α.δ.

 

 

 

 

 

η μετάληψη των Μεσολογγιτών από τον Ιωσήφ Ρωγών

 

 

 

Δύο ώρες μετά την έλευση του σκότους της 10ης Απριλίου, 1.000 άνδρες από τη φρουρά βγήκαν προς τις γέφυρες και παρέμειναν σε θέση πρηνηδόν πίσω από τους σωρούς των χωμάτων, αθέατοι από τον εχθρό.
Αυτοί θα αποτελούσαν την εμπροσθοφυλακή των τριών φαλαγγών κατά την έξοδο.

Λίγες ώρες νωρίτερα είχε υπογραφεί το ακόλουθο σύμφωνο μεταξύ των αξιωματικών της φρουράς.

Το τεκμήριο αυτό των γεγονότων της τελευταίας ημέρας της πολιορκίας γραφήκαν από τον Κασομούλη καθ' υπαγόρευση του επισκοπού Ρωγών Ιωσήφ.

«Εν ονόματι της Αγίας Τριάδας
Βλέποντας τον εαυτόν μας, το στράτευμακαι τους πολίτας εν γένει μικρούς και μεγάλους παρ' ελπίδα υστερημένους από όλλα τα κατεπείγοντα αναγκαία της ζωής 40 ημέρες και ότι εκπληρώσαμεν τα χρέη μας ως πια στρατιώται της πατρίδος εις την πολιορκϊαν ταύτην και ότι εάν μίαν ημέραν μείνωμεν περισοότερον, θέλομεν αποθάνει όρθιοι εις τους δρόμους όλοι.
Θεωρούντες εκ του άλλου ότι μας εξέλειπε κάθε ελπίς βοηθείας και προμηθείας. από την θάλασσαν, καθώς και από την ξηρά ώστε να δυνηθώμεν να βαστάξωμεν, ενώ εν ευρισκόμεθα νικηταί του εχθρού, αποφοσίσαμεν ομοφώνως:
Η έξοδος μας να γίνει βράδυ εις τας δυο εσπερας της νυκτός της 10 Απριλίου, ημέρα Σάββατον και ξημερώνοντας των Βαΐων κατά το σχέδιον ή έλθει ή δεν έλθει βοήθεια.

Α. Ολοι οι οπλαρχηγοί από την ντάπιαν Στορνάρη έως εις την ντάπιαν του Μακρή τους υπό την οδηγίαν των σχηματίζοντες κολώνα-φάλαγγα να ριχθούν εις την ντάπια του εχθρού ευρίσκομένην είς το δεξιόν μας. Η σημαία του Νότη Μπότσαρη θέλει μείνεί οδηγός του σώματος τούτου. Ο στρατηγός Μακρής να την συνοδεύση με ορισθηοομεν ειδήμονας, όπου γνωρίζουν τον τόπον.

Β. Ολοι οι οπλαρχηγοί από την Ντάπια στρατηγού Μάκρη έως εις την Μαρμαρούν υπό την οδηγιαν των, μια κολώνα όλοι, να ριχθούν εις τον προμαχώνα τον ευρισκόμενοι προς τα αριστερά κατά των εχθρών Ο στρατηγός Μακρής, με την σημαίαν του ανοικτήν, θέλει είναι ο ίδιος οδηγός του σώματος τούτου, διευθυνομένου αριστερά.

Γ. Δια να μη μπερδευθή το στράτευμα με τες φαμελιές, δίδεται το γεφύρι της ντάπίας του Στορνάρη, καί εκείθεν όλο; οι φαμελίται, εντόπιοι καί ξένοι, να τες συνοδεύσουν «αϊ να διαβούν απ' εκεί. Γα δε άλλα δύο γεφύρια είναι το μεν δια την δεξιάν κολώναν, και της Λουνέττας δια την αριστεράν.

Δ. Κάθε οπλαρχηγός να αρχίση να σηκώνη τους οτρατιώτας του, ελθούσης της ώρας, ανά ίναναπό τον προμαχώνα του, ώστε ο τόπος να μη μείνει εύκαιρος έως εις την υστερην ωραν.

Ε. Οι από την νήσον Μαρμαρούν, άμα σκοτεινιάση, να τραβηχθούν από ένας - ένας και να σταθούν εις την ντάπίαν του Χορμόβα.